Η πρακτική της γιόγκα είναι ένα μονοπάτι που οδηγεί στην εσωτερική γαλήνη, στην ενδυνάμωση της προσωπικότητας και σαν αποτέλεσμα των προηγουμένων στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Είναι ένας οδηγός για να δημιουργηθεί ένας ολοκληρωμένος και ευτυχισμένος ενήλικας. Δεν θα αναλύσω τα σωματικά οφέλη ( τα οποία είναι εξίσου σημαντικά), αλλά τα οφέλη που δεν είναι εμφανή με γυμνό μάτι.
Τα παιδιά στην σύγχρονη εποχή και ειδικά το σύστημα της εκπαίδευσης στην Ελλάδα τα υπερφορτώνει με πληροφορίες (οι οποίες το πιο πιθανό είναι οι περισσότερες από αυτές να μην τους χρειαστούν πουθενά), τα αξιολογεί με διαγωνίσματα και βαθμούς χωρίς να λαμβάνει υπόψιν την μοναδικότητα του κάθε παιδιού, τις ιδιαίτερες κλίσεις του, και δεν δείχνει καμία ευελιξία στον τρόπο και στον χρόνο που χρειάζεται το κάθε παιδί για να ανθίσει. Με αυτές τις συνθήκες το παιδί οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε έναν αγχωμένο ενήλικα, με έναν νου υπερφορτωμένο και αυτόματα με έλλειψη δημιουργικότητας. Δεν μπορείς να γεμίσεις ένα γεμάτο δοχείο. Σε ένα παράλληλο σύμπαν που λέγεται Φιλανδία, τα παιδιά ξεκινούν το σχολείο στην ηλικία που είναι έτοιμα. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη ηλικία που το παιδί υποχρεούται να πάει στην 1η τάξη του δημοτικού. Γιατί άραγε;
Υπάρχει ένα τεράστιο παγκόσμιο πρόβλημα, ο μοντέρνος άνθρωπος είναι πλήρως αποσυνδεδεμένος από τον εαυτό του, δεν νιώθει άνετα μέσα στο ίδιο του το δέρμα, και στην συνέχεια στην εργασία του, στις σχέσεις του. Είναι χαμένος στην καθημερινότητα και στην ρουτίνα του, ακολουθεί οδηγίες ασυνείδητα, ψάχνει την ευτυχία στην ύλη και στο πως θα γίνει καλύτερος. Τι σημαίνει όμως καλύτερος; Που βρίσκεται η ευτυχία, και πως κατακτιέται;
Αν μπεις ως παρατηρητής σε μία αίθουσα γιόγκα ενηλίκων θα δεις ανθρώπους να μην μπορούν να εκτελέσουν απλές οδηγίες σε σωματικές ασκήσεις, όπως για παράδειγμα τέντωσε τα χέρια σου, ή λύγισε το δεξί σου πόδι. Αυτό δεν συμβαίνει γιατί δεν μπορούν πραγματικά να τεντώσουν τα χέρια τους, αλλά γιατί η οδηγία δεν μπορεί να ταξιδέψει από τον εγκέφαλο τους στο σώμα. Που σημαίνει ότι δεν υπάρχει σύνδεση αυτών των δύο. Η ικανότητα αυτή λέγεται και ιδιοδεκτικότητα, εξασκείται και χρειάζεται παντού. Αν δεν μπορείς να αναγνωρίσεις απλά πράγματα στο σώμα σου, πιστεύεις ότι μπορείς να αναγνωρίσεις τα συναισθήματα σου και τις σκέψεις σου; Είναι αυτό ένα σημαντικό μάθημα για ένα παιδί;
Η επόμενη παρατήρηση που θα κάνεις είναι ότι όταν θα ξεκινήσουν οι ασκήσεις αναπνοής, το μεγαλύτερο ποσοστό δεν θα μπορεί να αναπνεύσει ούτε μετρώντας μέχρι το 4. Η αναπνοή μας εκτός από την ζωογόνο προσφορά της σε εμάς, είναι ένα υπέροχο εργαλείο διαχείρισης του στρες, του πόνου, της θλίψης, της ενέργειας μας γενικά και μπορεί να μας βοηθήσει στην συγκέντρωση. Ο έλεγχος της αναπνοής συνδέεται με τον έλεγχο του νου. Υπάρχει ένα πολύ όμορφο παράδειγμα, παρομοιάζει το μυαλό και την αναπνοή σαν δύο ψάρια που κινούνται το ένα πίσω από το άλλο διαρκώς. Αν αγχώνομαι η αναπνοή μου κονταίνει, και κινείται ψηλά στο θώρακα. Μπορώ λοιπόν απλά να αναπνεύσω αργά και βαθιά και να αλλάξω την κατεύθυνση των ψαριών, δηλαδή να ακολουθήσει ο νους την αναπνοή μου. Είναι αυτό ένα σημαντικό μάθημα για ένα παιδί;
Τέλος, φτάνουμε στο κλείσιμο του μαθήματος και ζητώ από τους ασκούμενους να ξαπλώσουν και να μείνουν σε πλήρη ακινησία για 5 λεπτά να χαλαρώσουν. Προς μεγάλη σου έκπληξη θα δεις ότι λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να μείνουν ακίνητοι και να ξεκουραστούν 5 ολόκληρα βασανιστικά λεπτά χαλάρωσής… Δεν επιτρέπουμε στους εαυτούς μας ούτε να ξεκουραστούν. Ένας άνθρωπος που δεν ξεκουράζεται, που δεν μπορεί να χαλαρώσει δεν μπορεί να είναι υγιής και αποδοτικός. Είναι αυτό ένα σημαντικό μάθημα για ένα παιδί;
Αυτά είναι τα πρώτα πράγματα που θα παρατηρήσεις εσύ, χωρίς να έχεις καμία εμπειρία στο αντικείμενο. Είναι τόσα πολλά τα οφέλη, μία τεράστια λίστα, αποδεδειγμένα από έρευνες σε σοβαρά πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο. Ίσως αν μαθαίναμε όλοι γιόγκα από παιδιά στα σχολεία, όταν ήμασταν ακόμα μικρά σφουγγαράκια, αρκετά από τα προβλήματα μας να είχαν αποφευχθεί. Και ίσως ο κόσμος μας να ήταν ένα ακόμα πιο όμορφο μέρος να ζεις. Η αλλαγή ξεκινάει από εμένα.
Η Γιόγκα είναι φιλοσοφία και στάση ζωής. Η λέξη προέρχεται από την σανσκριτική ρίζα yuj και σημαίνει ένωση. Η πρακτικές της είναι ένας χάρτης για να μπορώ να συνδέομαι με τον εαυτό μου, με το κέντρο μου, με τον πυρήνα μου. Να γνωρίζω τι θέλω να κάνω, ποια είναι τα όρια μου, πως μπορώ με υγιή τρόπο να συνδεθώ με τους άλλους ανθρώπους και με την φύση, τι μου αρέσει, τι με κάνει πραγματικά ευτυχισμένο και πως με ήρεμο και συγκεντρωμένο νου μπορώ να φτάσω εκεί. Και όλα αυτά με τα πιο μαγικά και την ίδια στιγμή απλά εργαλεία, το σώμα μου και την αναπνοή μου.
Τα παιδιά μας είναι η κληρονομιά μας, η πιο σημαντική μας δουλειά, το μέλλον της κοινωνίας μας και του πλανήτη. Έχουμε την υποχρέωση, το ιερό καθήκον σε έναν καλύτερο κόσμο. Έχουμε την δύναμη, τα εργαλεία, την γνώση. Ας πράξουμε αυτό που μας αναλογεί βάζοντας το λιθαράκι μας ανοίγοντας την πόρτα στην ζωή, στην ομορφιά, την ηρεμία, την φαντασία, την τέχνη, την εξέλιξη.
- Τι να περιμένεις σε ένα μάθημα παιδικής γιόγκα
Σε ένα μάθημα παιδικής yoga σίγουρα τα παιδιά θα περάσουν καλά. Θα διαβάσουμε παραμύθια και θα μιμηθούμε τους ήρωες με το σώμα μας, θα παίξουμε παιχνίδια που αυξάνουν την συνειδητότητα, την ενσυναίσθηση, την ιδιοδεκτικότητα, την συνεργασία. Θα διδαχθούμε πρακτικά έννοιες όπως συνειδητός, έμπιστος, αυταγάπη, οικολογία, διαλογισμός και πολλές άλλες τόσο σημαντικές για έναν υγιή ενήλικα. Θα ζωγραφίσουμε mandala προσεγγίζοντας την τέχνη ως μία διαδικασία παρατήρησης του εαυτού και ως έναν υγιή τρόπο έκφρασης της μοναδικότητας μας αφήνοντας πίσω τον ανταγωνισμό. Και ίσως το πιο σημαντικό, θα μάθουμε τι είναι η αναπνοή και πως μπορούμε μέσα από τεχνικές να γίνει ένας πολύτιμος σύμμαχος για ένα υγιές σώμα και πνεύμα.
