Πρέπει να παραδεχτώ ότι πολλές τροφές δεν τις γνώριζα καθόλου πριν γίνω χορτοφάγος. Ο αμάρανθος ήταν στην κυριολεξία άγνωστη λέξη για μένα. Το γεγονός όμως ότι η NASA τον έχει συμπεριλάβει στη διατροφή των αστροναυτών της μου κίνησε την περιέργεια! Το εντυπωσιακό θρεπτικό του προφίλ και η μεγάλη περιεκτικότητά του σε καλής ποιότητας φυτική πρωτείνη ήταν οι λόγοι που βρήκε την θέση του στη διατροφή μου.
Πρόκειται για αρχαίο σπόρο ηλικίας 8000 ετών, βασική τροφή των Αζτέκων και των Ίνκας. Το φυτό από το οποίο προέρχεται ανήκει στην ίδια οικογένεια με το σπανάκι, πατζάρια, σέσκουλα και παράγει χιλιάδες μικροσκοπικούς σπόρους (μέχρι και 60.000) που συνθέτουν αυτό το ψευτο-δημητριακό. Σήμερα καλλιεργείται στην Αφρική, Ινδία, Κίνα, Ρωσία, και σε όλη την Νότιο Αμερική.
Το όνομα του προέρχεται από την ελληνική γλώσσα ως το φυτό που δεν μαραίνεται ποτέ, άφθαρτο και αθάνατο και αυτό γιατί οι σπόροι του είναι πραγματικά υπερβολικοί ανθεκτικοί.
Αρχικά οι Αζτέκοι και οι Ίνκας μαγείρευαν τους σπόρους σε χυλό, τους έκαναν αλεύρι και έφτιαχναν ψωμί, παρασκεύαζαν κάποιο είδος μπύρας και έτρωγαν τα φύλλα του που έχουν γεύση παρόμοια με το σπανάκι καθώς και τα άνθη του.
Σήμερα θεωρείται υπερτροφή, αν και λίγοι το γνωρίζουν και ακόμα λιγότεροι το καταναλώνουν! Έχει ένα εντυπωσιακό θρεπτικό προφίλ και πολλά οφέλη για την υγεία μας!
Δεν περιέχει γλουτένη, γεγονός που τον καθιστά ιδανική επιλογή για τα άτομα με δυσανεξία σε αυτήν. Είναι επίσης ο μόνος σπόρος που τεκμηριωμένα περιέχει βιταμίνη C. Ένα φλυτζάνι με σπόρους αμάρανθου περιέχει 251 θερμίδες και μόλις 4 γραμμάρια λίπους, κανένα από τα οποία δεν είναι κορεσμένο. Προσφέρει 29% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης σιδήρου, 12% του ασβεστίου, 40% του μαγνησίου και 36% του φωσφόρου. Προσφέρει επίσης το 105% της ΣΗΔ για το μαγγάνιο που λειτουργεί ως αντιοξειδωτικό, συμβάλλει στον ενεργειακό μεταβολισμό, την υγεία των οστών και την επούλωση πληγών. Η περιεκτικότητα του σε πρωτεΐνες είναι επίσης σημαντικές και είναι μία από τις υψηλότερες και θρεπτικότερες σε ποιότητα πρωτεΐνες φυτικής προέλευσης.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να απολαύσετε αυτό τον μικρό σπόρο. Πρώτα όμως πρέπει να τον ξεβγάλετε και μετά να τον μουλιάσετε σε νερό για τουλάχιστον 8 ώρες προκειμένου να μαλακώσει. Φτιάχτε τον ως γλυκό πρωινό χυλό, βράζοντας το σε χαμηλή φωτιά με αναλογία ένα μέρος σπόρων αμάρανθου και 2,5 νερό ή γάλα αμυγδάλου ή καρύδας για 20-25 λεπτά ανακατεύοντας συχνά. Συνδυάζεται με ξηρούς καρπούς και μέλι ή σιρόπι αγαύης. Είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείται με άλλα σιτηρά η δημητριακά για πιο ελαφριά υφή, οπότε προσθέστε μία κουταλιά στην βρώμη σας ή στο μούσλι σας. Προσθέστε τον σε σούπες, σε πιλάφια και ριζότα, μαζί με όσπρια η λαχανικά. Δημιουργεί μία ζελατίνη, γι’ αυτό δύο κουταλιές αρκούν για να κάνουν τη σούπα ή τη σάλτσα πιο πυκνή. Φτιάχτε τον ποπ κορν, ναι καλά ακούσατε, βάζοντας στεγνούς σπόρους αμάρανθου σε μία κατσαρόλα με δύο κουταλιές ελαιόλαδο, σκεπασμένο το καπάκι και μέτρια φωτιά. Φτιάχτε τον σαλάτα όπως ταμπουλέ, αφού τον βράσετε, στραγγίξετε και στεγνώσετε καλά. Το αλεύρι του χρησιμοποιείται σε παρασκευάσματα που δεν απαιτείται φούσκωμα.
