Όλοι οι ασκούμενοι της ashtanga yoga γνωρίζουν την αίθουσα διδασκαλίας Mysore. Η πρακτική στην αίθουσα Mysore είναι άλλωστε ο παραδοσιακός τρόπος πρακτικής της ashtanga yoga. Πήρε το όνομα της από την πόλη της Νότιας Ινδίας Mysore, όπου δίδαξε ο Sri. K. Pattabhi Jois, o ιδρυτής της ashtanga και συνεχίζουν μέχρι σήμερα τα μέλη της οικογένειάς του.
Οι ασκούμενοι διαφορετικών επιπέδων αλλά και ηλικιών μπαίνουν στην αίθουσα, ανοίγουν τα στρώματά τους, τραγουδούν το εισαγωγικό mantra – μία ευχαριστία προς σοφούς και δασκάλους που διατήρησαν ζωντανή αυτή την παράδοση και έφτασε μέχρι σήμερα – και ξεκινούν την πρακτική τους.
Το σύστημα της ashtanga yoga βασίζεται στην επανάληψη συγκεκριμένων θέσεων (asanas), που αυτές σχηματίζουν τις διαφορετικές σειρές. Με την συχνή πρακτική ο ασκούμενος μαθαίνει την σειρά των συγκεκριμένων θέσεων, ολοκληρώνει τις σειρές και εξελίσεται σε επίπεδο, ξεκινώντας πάντα από την πρώτη σειρά, την yoga chikitsa. Στην ίδια αίθουσα mysore, ο κάθε ασκούμενος έχει τον δικό του ρυθμό και τη δική του σειρά ασκήσεων, ασκείται ανεξάρτητα και αναπτύσει και εξελίσει την δική του πρακτική με υπομονή και επιμονή.
Ο δάσκαλος δεν καθοδηγεί ταυτόχρονα όλους τους ασκούμενους, αλλά τον καθένα ξεχωριστά αν το χρειάζεται, λύνοντας απορίες, δίνοντας χρήσιμες συμβουλές για να επιτύχουν ή να βελτιώσουν μία θέση – asana ή ακόμα και παραλλαγές στις θέσεις ανάλογα με τις σωματικές ιδιαιτερότητες του καθενός. Υπάρχουν σώματα ευλύγιστα αλλά όχι δυνατά ή σώματα δυνατά αλλά όχι ευλύγιστα ή ακόμα και σώματα με τραυματισμούς, σοβαρές δυσκαμψίες ή αναπηρίες. Η πρακτική πρέπει να εξυπηρετεί τον ασκούμενο και όχι το αντίθετο.
Ασκούμαι για 3-4 χρόνια, θα μπορούσα να πω με ένα είδος καθοδηγούμενο mysore μάθημα στο σπίτι, εγώ και η δασκάλα μου. Την αίθουσα πρακτικής mysore την απέφευγα ευγενικά – είναι πολύ νωρίς το πρωί για μένα, είμαι πολύ δύσκαμπτη τόσο πρωί – μέχρι το πρώτο μου επίσημο ashtanga yoga retreat που συμμετείχα πριν μερικές μέρες όπου επιτέλους την γνώρισα.
Για μία εβδομάδα, στις 8 κάθε πρωί βρισκόμουν πάνω στην άκρη του στρώματός μου με τις παλάμες ενωμένες μπροστά στην καρδιά μου, ακούγοντας όλους τους ασκούμενους μαζί να ψέλνουν το mantra το οποίο με χαλαρώνει και με ηρεμεί. Σε λίγο η αίθουσα άρχιζε να πάλλεται από την δυναμική και ρυθμική αναπνοή ujjayi των ασκούμενων, και μία θερμή ενέργεια, μία αιωρούμενη ζέστη, μία ενεργειακή φωτιά γέμιζε τον χώρο και βοηθούσε το σώμα μου να ζεσταθεί πιο γρήγορα και να ανακτήσει την ευλυγισία του μετά την πρωινή δυσκαμψία. Δουλεύοντας για δύο ώρες κάθε μέρα με το δικό μου ρυθμό ολοκλήρωνα μόνη μου την πρώτη σειρά χωρίς την συνήθη καθοδήγηση της δασκάλας μου από θέση σε θέση. Οι στιγμές που η έμπειρη δασκάλα της mysore αίθουσας με επέβλεπε προσωπικά είτε διορθώνοντας την ευθυγράμμισή μου, είτε δίνοντας μου χρήσιμα tips για τις ιδιαιτερότητες του σώματός μου, είτε οδηγώντας το σώμα μου, δουλεύοντας το με τα χέρια της σε θέσεις που θέλουν λίγο η πολύ ακόμα για να τις καταφέρω μόνη μου, τα περίφημα adjustments ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες και σημαντικές της mysore εμπειρίας μου.
Η πρακτική με αυτό το τρόπο, η ίδια δηλαδή επανάληψη θέσεων, η πρώτη σειρά ashtanga yoga καθημερινά, χωρίς καθοδήγηση, απαιτούσε να αντιμετωπίσω οτιδήποτε αποσπούσε το μυαλό μου για να χαλαρώσει και το εξασκούσε να συγκεντρωθεί περισσότερο. Με βοηθούσε να γίνω εγώ η ίδια ο δάσκαλος του εαυτού μου και για δύο ώρες να με απασχολεί μόνο η αναπνοή μου και η κίνηση μου μέσα από αυτήν. Σαν ένα είδος κινητικού διαλογισμού, μία εσωτερική πρακτική.
Έβγαινα μετά το τέλος της πρακτικής νιώθοντας μία γλυκιά εξάντληση, αλλά με πιο ήρεμο μυαλό, πιο χαρούμενη ψυχή και γεμάτη αυτοπεποίθηση που τα είχα καταφέρει μόνη μου. Ήμουν έτοιμη να αντιμετωπίσω την υπόλοιπη μέρα. Τι ωραίο συναίσθημα!!
Namaste
